Een kleine woordspeling met mijn voornaam Aart. Aart, een soort verbinding van mijn leven met het lied hierboven of andersom.
Dan hoef ik er niet zoveel meer aan toe te voegen en met een opsomming van jaartallen en feiten gaat u mij zeker ook niet "kennen". Net als voor elk ander is voor mij het leven ook een reis. Wel één waarbij het zowel om de reis als om de bestemming gaat. Een reis die wordt beïnvloed door de antwoorden die ik op verschillende vragen vind of moet vinden. Wie ben ik, wat ben ik, hoe doe ik dat, wat is mijn drijfveer, waarnaar ben ik, al dan niet bewust op zoek, waar vind ik mijn houvast, tot welke bron van troost kan ik mij wenden wanneer het leven schuurt of zelfs pijn doet, welke dierbare reisgenoten heb ik, terwijl ik goed beschouwd, toch alleen op reis ben, hoe ga ik om met de wereld en wat heb ik nodig om daar toch thuis te raken. De aarde, de bodem onder onze voeten, het water in de rivieren en aan onze dijken, de lucht die we inademen, het voedsel dat we eten, de bron van alle leven dat we kennen. Dat besef kan inspireren en ontroeren, maar ook schokken en huiver oproepen. De horizon vertegenwoordigt wat je niet kunt zien; wat er wel is maar wat je (nog) niet kan zien, immens en onvoorspelbaar. Toch kan dit alles bezielend uitpakken. Tegen de achtergrond van ervaringen moet ik een eigen weg vinden. Met andere woorden ik ben als jij, mens!